بیخیال

هر چی دلت میخواد ................

بیخیال

هر چی دلت میخواد ................

به گورستان سفر کردم زمانی, شنیدم ناله یک نوجوانی,که مینالید می گفت:عزیزان قدر یکدیگر بدانید,دوستی یعنی صداقت داشتن,خستگی از دوش همدیگر برداشتن,روزی که از تو جدا شم,روز مرگ خندهایم ,روزتنهایی دستام,فصل سرد گریه هایم,توی این کوچه غمگین,جای پاهایه تو مونده,هنوزم امید مجنون,عکس قلبتوکشونده 

یه شعله شکسته یه شمع رو به بادم

خسته از این زمونه فریاد گریه دارم

شده فضای سینه سیه چوروزگارم

از همه دل بریدم دل به کسی ندادم

با یاد تو همیشه عمرم تموم نمیشه

عمری به پات نشستم دل به کسی ندادم

منتظرم که روزی تو باشی در کنارم

 با یاد تو همیشه عمرم تموم نمیشه

اگر قاضی وجودم را بسوزانی,اگر چشمانم را با نگاهت کورکنی,اگر دستانم را به جلاد سیاهی بدهی,اگر قاضی امیدهایم را نامید کنی,اگر قاضی ارزوهایم را به باد یغما بدهی,اگر تنم را به دست شلاقهای کوبنده روزگار هدیه دهی. من از تو بتی میسازم,از چشمات مرواریدی,از دستهای تو اویزی,از امیدهایت رویای, از ارزوهایت جوابهای شیرین,از قلبت ایینه ای, از تنت تکیه گاهی ,ازعشقم به تو داستانی خواهم ساخت که در سراغازان خواهم نوشت دوستت دارم... جان

گریز

رفتم مرا ببخش مگو وفا نداشت                         راهی بجز گریز برایم نمانده بود

این عشق اتسین پر از درد بی امید                      در وادی گناه جنونم کشانده بود

رفتم که داغ بوسه پر حسرت تو را                     با اشکهای دیده ز لب شستوشودهم

رفتم که ناتمام بمانم در این سرود                       رفتم که با نگفته ها به خود ابرو دهم

رفتم مگو مگو چرا رفت ننگ بود                      عشق من نیاز تو سوز ساز ما

از پرده خموشیو ظلمت ما چو نور صبح               بیرون فتاده بود راز ما

رفتم که گم شوم یکی قطره اشک گرم                  در لابلای دامن شب رنگ زندگی

رفتم که در سیاهی یک گور بی نشان                   فارغ شوم ز  کشمکشهاو جنگ زندگی

من از دو چشم روشن وگریان گریختم                  از خنده های وحشی طوفان گریختم

از بستر وصال به اغوش سرد هجر                    ازرده از طاعت وجدان گریختم

ای سینه در حرارت سوزان خود بسوز                دیگرر سراغ شعله اتش زمن مگیر 

میخواستم شعله شوم سرکشی کنم                       حرفی شدم به کنج بسته واسیر

روحی مشوشم که شبی بی خبرز خویش               در دامن سکوت تلخی گریستم

نالان ز کرده ها پشیمان ز گفته ها                      دیدم که لایق توعشق تو نیستم

سلام

امروز روز افتتاح بی خیال است.

سلامی به قطار کارونها, به امید ساروانها,به عروس اسمانها,به خدایی کس ندیده,به قشنگی

 روی دیده,به تو اهوی رسیده,به عقاب خوش پریده,به حیات روح هستی,به خدایی که میپرستی,به امیدی که تو اول هستی,به پیام مهرو دوستی,به قلبم به فدای روح وجسمم,به فروغ دریا,به شکوفهای کوه البرز